Dalai Lama Mijn Zoon

Overal ter wereld komen nu grote groepen mensen samen om Zijne Heiligheid de Dalai Lama te horen spreken. Tientallen jaren daarvoor zat er een vrouw bij een grote warme kachel, de belangrijkste plek in haar eenvoudige Tibetaanse huisje, in het besef dat zij een bijzondere, gezegende zoon op de wereld had gezet. De Dalai Lama, mijn zoon is het verhaal van deze opmerkelijke vrouw, die in haar eigen woorden vertelt hoe het was om een zoon te hebben die overal werd ontvangen als levende Boeddha, hoe hij geestelijk en lichamelijk groeide en hoe hij uiteindelijk een van de meest gerespecteerde mensen ter wereld werd. Diki Tsering, die nu bekendstaat als “de grootmoeder van Tibet”, werd geboren in een boerenfamilie in 1901, het ijzer-os jaar. Ze trouwde op haar zestiende. In De Dalai Lama, mijn zoon vertelt ze haar eigen uitzonderlijke levensgeschiedenis en die van haar zoon in zijn jonge jaren. Ze schrijft over de ontwikkeling van de persoonlijkheid van Zijne Heiligheid en over zijn boeddhistische opvoeding, over alle mensen die naar haar dorp kwamen om de nieuwe Dalai Lama te ontmoeten, over de verhuizing naar Lhasa en de jaren die haar familie daar doorbracht, totdat de Chinezen Tibet binnenvielen. Ze beschrijft hoe haar familie uiteindelijk vluchtte en in ballingschap ging. Door een beeld te schetsen van de bakermat van de Dalai Lama, geeft dit schitterend verzorgde boek, dat familieportretten en een landkaart van Tibet bevat, een persoonlijk gezicht aan de geschiedenis van de Tibetanen, de magie van hun cultuur, de rol van de Tibetaanse vrouw en de eeuwenoude Tibetaanse idealen van mededogen, geloof en gelijkgestemdheid.