De Oorsprong Van Alles

Het geluk was zo groot dat Adam het niet bevatten kon. Soms werd hij midden in de nacht wakker en dan lag hij een tijdlang naar haar ademhaling te luisteren. In het begin is er alleen geluk, maar dan wordt de appel geplukt. Alles verandert. Waarom? vraagt Adam zich af. Hij had het toch altijd goed gehad, zo samen met de heer. Ze waren vrienden. Had hij er niet alles aan gedaan om de tuin van de heer op orde te houden? En dat zou nu allemaal vergeefse moeite zijn geweest? Alleen vanwege een appel? Het is het oudste, maar meest herkenbare liefdesverhaal van de wereld. We lezen over jaloezie en wrok, over verdriet en vertwijfeling, maar bovenal over het eeuwig grote verlangen naar liefde en leven. In haar heldere en poëtische stijl vertelt Jutta Richter het verhaal van de eerste mensen opnieuw en anders. Zij vertelt over het geluk en de ondergang van de eerste familie, over de oorsprong van alle haat en nijd, maar ook over het eindeloze verlangen naar liefde en verzoening. Jutta Richter (1955) studeerde theologie, germanistiek en communicatie in Münster. Voor haar kinderboeken ontving ze diverse prijzen, in binnen- en buitenland. Ulrich Greiner in Die Zeit over Jutta Richters werk: Er zijn imposante, prachtig veelvormige kunstwerken, kathedralen, symfonieën, romans, en men buigt verwonderd voor hun grootheid. Soms echter ontstaat er een kort gedicht, een tere melodie, een onbeduidende miniatuur, en men is betoverd. Je voelt hoe je hart zich ontspant, en wie het water in de ogen schiet, hoeft zich niet te schamen. Thomas Meuer in Theologie und Literatur over De oorsprong van alles: Jutta Richter laat haar lezer peinzend achter: hoe kan het dat de mens, die eindeloos verlangt naar liefde en leven, toch altijd weer strandt op jaloezie, wrok, verdriet en vertwijfeling.