Groeten uit Canada

''Voor iedere grote activiteit, zoals het veranderen van baan, de kinderwens en verbouwplannen riep ik altijd: ''Laten we de wereld rond zeilen'', ''Laten we naar Moskou fietsen'', ''Laten we gaan werken in Afrika''. Martijn was veel te nuchter en bedacht altijd een reden om het niet te doen. Studie nog niet af, te weinig werkervaring, geen geld. En opeens stonden alle lichten op groen. De kinderen waren uit de luiers, na tien jaar verbouwen was het huis eindelijk klaar en we waren beiden toe aan een nieuwe baan. En waarom het in Nederland zoeken als het ook ergens anders kan? Toen ik tijdens een avondje kroeg het onderwerp buitenland weer aansneed, riep Martijn onverwachts: ''Moeten we doen!'' In eerste instantie dacht ik aan een grap. Onze relatie was altijd simpel geweest: ik maakte de wilde plannen en hij zorgde voor de ontnuchtering. Maar na het optrekken van de alcoholische dampen bleef hij positief.'' In ''Groeten uit Canada'' beschrijft Christien vol humor en zelfspot in haar columns hoe zij en haar gezin de stoute schoenen aantrekken en naar Canada emigreren. Om hun nieuwe vaderland goed te leren kennen, maken ze een 12.000 kilometerlange trektocht dwars door Canada. Maar dan volgt de grootste uitdaging: kunnen ze hier een bestaan opbouwen?