Harmen

Een succesvol ondernemer komt te overlijden. Moord? Zelfmoord? Een ongeluk? Zijn zoon Harmen verdenkt direct zijn vaders broer. Een verdenking die enkel is gebaseerd op een sinistere droom en een intense afkeer van zijn oom. Bij Harmens pogingen meer helderheid te krijgen komt een beerput aan onwelriekende feiten naar boven: overspel, verraad, fraude, zwart geld, seksuele aberraties, bedrog, rancune. Er is nauwelijks iemand in dit boek te vinden die met schone handen de laatste bladzijde haalt. Zijn er dan geen morele waarden die grenzen stellen aan dit gedrag? Jawel, maar de inhoud daarvan is flexibel en de bruikbaarheid hangt nogal af van het voordeel dat er mee te behalen valt. “Een genadeloze ontleding van menselijke ambities. Door het hoge verteltempo, de heen en weer dansende chronologie en de scherpe en humoristische observaties, wordt het klassieke thema eigentijds vorm gegeven. In drie woorden: Tarantino meets Shakespeare.” De zeer uiteenlopende teksten van Henk van Holland hebben een aantal kenmerken gemeen: een heldere schrijfstijl, een eigen gevoel voor humor en een afkeer van absolute stelligheden. Ondanks de vaak aanwezige spielerei wordt de lezer beslist serieus genomen. De auteur rekent op het eigen vermogen van de lezer om zelfstandig te oordelen. Ook, of juist vooral, in zijn roman Harmen.