Jacques Villeglé

Frans kunstenaar, geboren in 1926. Hij krijgt zijn opleiding in teken- en schilderkunst aan de Ecole des Beaux-Arts in Rennes in1945. Vanaf 1947 studeert hij voor architect aan de Ecole des Beaux-Arts in Nantes. Voor Villeglé is elke straat een feest van kleur, een visueel spektakel. Reeds vanaf 1949 vindt hij zijn roeping in het afscheuren van affiches en de samenstelling van de gecollecteerde fragmenten ervan tot kunstwerken, waarmee hij de idee voorstaat van de anonieme creatieve geest die de plaats inneemt van de figuur van de kunstenaar. Hij ziet zijn werk als dat van een fotograaf die zijn objectief doorheen een lens waarneemt en afdrukt. In 1954 maakt hij kennis met Yves Klein, Jean Tinguely en Pierre Restany, de profeet van het Nouveau Réalisme, tot welke richting hij gaat behoren en dat vanaf 1960 als de Europese tegenhanger van de Angelsaksische Pop Art geschiedenis zal maken. Voor Villeglé zou de weg van de erkenning echter lang en moeilijk zijn. Het is pas vanaf de zeventiger jaren dat hij zal kunnen leven van zijn kunst en het zal duren tot 1998 dat het Musée National d’Art Moderne een van zijn werken opneemt in haar verzameling. In zowat 150 persoonlijke exposities heeft Villeglé zijn werk aan het publiek getoond. Ook heeft hij deelgenomen aan talloze collectieve tentoonstellingen over de hele wereld.