Johannes

Johannes verhaalt in zijn Evangelie maar heel weinig feiten. En uit het overgeleverde materiaal over het leven en werken van Jezus maakt hij een heel eigen keus. Hij plaatst zijn Evangelie in een geheel eigen topografisch en chronologisch kader. Vooral zijn weergave van de woorden van Jezus wijkt sterk af van de drie andere Evangelien. Zijn thema is het 'eeuwige leven', dat met en in de persoon van Jezus is gekomen. Johannes beschrijft Jezus als een verkondiger die zich bedient van lange meditatieve beschouwingen of van uitvoerige discussies. Sjef van Tilborg becommentarieert het Johannesevangelie vanuit de lezersrespons: lezers verbinden zich aan een tekst en reageren daarop. Ze ondergaan een veranderingsproces; ze worden in een bepaalde wereld binnengeleid. Ze krijgen iets nieuws te horen, dat soms wel en soms niet aansluit bij wat hun al bekend is. Ze ervaren spanningen in de tekst en stellen zich daarover vragen. In de reeks 'Belichting van het Bijbelboek' laten vakexegeten hun licht schijnen over telkens een compleet Bijbelboek. Zij presenteren de stof op prettig leesbare en begrijpelijke wijze voor pastores, predikanten, catecheten en andere geinteresseerde Bijbellezers. Sjef van Tilborg, geboren in 1939 in Tilburg, studeerde Bijbelwetenschap in Rome en Nijmegen. Sinds 1969 was hij als docent en onderzoeker van het Nieuwe Testament verbonden aan de Katholieke Universiteit van Nijmegen. Van zijn hand verschenen onder andere: 'De psyche als exegetische werkelijkheid: man-vrouw en man-man relaties in Johannes', in: Rond godsdienst en psychoanalyse, Essays voor Arnold Uleyn, Kampen 1986; The Sermon on the Mount as an Ideological Intervention, a Reconstruction of Meaning, Assen 1986; 'De parabel van de grote feestmaaltijd (Lc 14,1-24)' en 'De koning en de tien slaven (Lc 19,1-27)', in: B. van Iersel, T. van Schaik e.a., Parabelverhalen in Lucas, Van semiotiek naar pragmatiek, Tilburg 1987. Sjef van Tilborg is in 2003 overleden.