Mag ik ook wat zeggen?

Empowerment, een modewoord of veeleer (juist bittere) noodzaak in de ouderenzorg? Ouderen die in een woon en zorgcentrum verblijven, hebben heel weinig controle over de manier waarop beslissingen over gezondheid en autonomie worden genomen. Vaak hebben ze zaken niet meer in handen, hoewel ze daartoe nog perfect staat zijn. Voor dit fenomeen zijn er een aantal mogelijke verklaringen. Zo is de invloed van het hospitalisatiesyndroom zeker niet de onderschatten. Maar ook de kenmerken van de huidige generatie ouderen, die ook wel de 'stille generatie' wordt genoemd, spelen een rol. De auteurs willen een antwoord geven op de waargenomen behoeften binnen de sector. Ze bieden handvatten tot empowerment aan. meteen presenteren ze een methodiek tot implementatie van empowerment op de afdelingen. Verder verdient empowerment als onderdeel van kwaliteitszorg de nodige aandacht. Empowerment zou vervat moeten zitten in het dagelijkse handelen in de ouderenzorg, zodat de huidige generatie ouderen een stem hebben in de beslissingen. Ook moet de sector zich voorbereiden op de komst van de toekomstige generatie ouderen. Deze generatie zal, anders dan de huidige, heel gepast de 'protestgeneratie' worden genoemd.