Revolutie op de fiets

In De revolutie op de fiets wordt de levensloop beschreven van een naar het noorden van Argentinië verbannen officier van het Paraguayaanse leger, Juan Bartolomé Gaite (Bartolo). Vanuit dat land doet hij met zijn eveneens verbannen landgenoten aanvankelijk nog enkele pogingen om het regime in Paraguay, waar inmiddels Alfredo Stroessner aan de macht is, omver te werpen. Maar het is intussen 1976 en de laatste poging dateert alweer van negen jaar geleden. 'Ik ben altijd blijven denken dat ik naar mijn land zou terugkeren. En als overwinnaar, dat staat vast. Dat denk ik zelfs nu nog, terwijl er al een kwart eeuw verstreken is. Een vast vertrouwen, een duidelijk geloof, een roeping. Noem het zoals u wilt. Het vertrouwen in het historisch proces is niet en mag niet van voorbij gaande aard zijn, en mag evenmin een manier zijn om je ellende te verdragen en te dromen van wat de anderen, de jongeren zouden kunnen doen. Nee. Waarlijk: het vertrouwen in het historisch proces is een permanent compromis, een verplichting tot strijd die elke dag hernieuwd wordt. Want de revolutie is een dynamisch gegeven dat nooit ophoudt, of ik nu hier zit of daar, of we winnen of verliezen. Mensen houden op, zij breken, maar de revolutie niet.' Monologen als bovenstaande worden afgewisseld met beschrijvingen van zijn dagelijks leven in de jaren zeventig in het noordwesten van Argentinië, een leven dat doortrokken is van ellende, frustratie en naïeve hoop op een nieuwe revolutie.