Teerling is geworpen

Sartre laat zijn filosofisch licht schijnen over de thema’s vrijheid, dood en liefde Is het werkelijk mogelijk om helemaal opnieuw te beginnen? Of is de teerling al geworpen en is ons levenslot bepaald door onze daden en onze omstandigheden? Sartre schreef rond dit thema een ontroerende allegorie, waarin Pierre en Eva, die door hun natuur en karakter voor elkaar voorbestemd hadden kunnen zijn, elkaar pas na hun beider dood ontmoeten. Pierre en Eva worden verliefd, en de administratie van het Hiernamaals geeft ze een kans om als geliefden terug te keren naar het rijk der levenden. Als zij gedurende een etmaal kunnen bewijzen dat hun liefde tegen alle hindernissen bestand is, mogen ze blijven leven. De belemmeringen zijn talrijk: Eva is vergiftigd door haar man André, die een affaire heeft met Eva’s zus Lucette. Eva moet Lucette ervan overtuigen dat André een slecht mens is. Pierre moet de revolutie die hij zelf ontketende om de regent van de troon te stoten zien te verhinderen. Doordat zowel Eva als Pierre nog wat zaken uit het verleden moet rechtzetten, wordt het samenleven onmogelijk. Daardoor is hun lot beslist, en moeten beiden terugkeren naar de dood.