Wij kunnen toveren!

Ervaringen met een nieuwe aanpak in verpleeghuizen Wij kunnen toveren! Ervaringen met een nieuwe aanpak in verpleeghuizen Elke dag verhuizen er tientallen mensen naar verpleeghuizen. Dat zijn dramatische momenten voor de betrokkenen. Sommige zijn in de war, andere hebben dementie of kunnen om fysieke redenen niet meer voor zichzelf zorgen. Van de ene op de andere dag wonen ze samen met mensen voor wie ze niet gekozen hebben en worden ze verzorgd door mensen die ze niet konden kiezen. Ook worden ze onderworpen aan regels die hun toch al moeilijke laatste jaren niet altijd opvrolijken. Wanneer kan je douchen? Hoe laat kan je naar bed? Wat eet je? En mag je naar buiten als je daar zin in hebt? Een aantal verpleeghuizen in Nederland heeft een paar jaar geleden besloten dat dat anders moet en kan. Niet de regels en de organisatie moeten centraal staan, niet het risicomijdend optreden, maar het leven en welzijn van individuele mensen. ‘Wie is die bewoner en wat wil die’ is het leidende uitgangspunt. Niet: ‘Zo doen wij dit nu eenmaal al jaren en zo hoort het.’ In 22 interviews van journalist Corine Koole (de Volkskrant, LINDA) vertellen bewoners, familieleden, verzorgenden, artsen, leidinggevenden en bestuurders over hun ervaringen met de nieuwe aanpak (Van Regels naar Relaties). ‘We hopen op een veenbrand in de verpleeghuiszorg,’ zegt Marie-Antoinette Bäckes, coördinator radicale vernieuwing verpleeghuiszorg. Of zoals Topaz voorzitter van de raad van bestuur Lia de Jongh zegt: ‘Dit gaat om het echte leven, niet langer over het leven in “Reservaat Verpleeghuis”.’ En bewoner Henk Anemaat heeft eindelijk geen last meer van zijn voeten.